Dirty Word Horror

Małe amerykańskie miasteczko, grupa nastolatków postanawia zabawić się nocą na opuszczonym gospodarstwie, w trakcie imprezy pojawia się morderca w stroju klauna; no,  klasyczny do bólu, “filmowy” teen slasher, ale porządnie wykonany, z nerwem poprowadzony a przede wszystkim w pewnym momencie skręca tak ostro, że aż wymyka się gatunkowym schematom i zaczyna być nieco inną opowieścią. + Miasto Kettle Springs jest niewielkie,  senne i,  odkąd zaprzestała produkcji okoliczna fabryka syropu cukrowego, podupadające. To tutaj przybywa doktor Maybrook wraz z nastoletnią córką po tragicznej śmierci żony. Quinn (córka) szybko zaprzyjaźnia się z młodzieżą w lokalnym liceum, przyjmuje zaproszenie na nocną imprezę, która ma się odbyć w odludnym, położonym wśród pól kukurydzy gospodarstwie. Muzyka, piwerko, chłopcy i dziewczyny, no generalnie miłe bajlando - ale nagle zabawę przerywa pojawienie się - no jaha - mordercy w stroju klauna Frendo, maskotki fabryki syropu kukurydzianego...

Och, och! Cóż za obrzydliwa, gorzka i czarna jak przepalone espresso opowieść, amoralna i pozbawiona choćby krztyny optymizmu, cóż za parada odrażających indywiduów, których nie to że “nie sposób polubić”, których się szczerze nienawidzi!!! A jak się to do jasnej cholery czyta!!! + Król Orso nie miał okazji nacieszyć się zwycięstwem nad buntownikami, bowiem zaraz po powrocie do stolicy zostaje zdetronizowany i uwięziony przez wybuchłą w międzyczasie rewolucję Burzycieli i Podpalaczy. Rewolucja pozwala rozładować narosłą w masach ludowych wściekłość, kiedy jednak okazuje się, że w zanarchizowanym państwie wciąż brakuje jedzenia i opału, szaleje inflacja a trudno o pracę, ulice są niebezpieczne a na dodatek wierne królowi wojska wciąż walczą z nadzieją na przebicie się do stolicy, wściekłość tłumu wraca. W Adui rozpętuje się rewolucyjny terror - zupełnie jak w robespierrowskim Paryżu czy stalinowskim ZSRR, krzewią się donosy i publiczne egzekucje “wrogów ludu”, wkrótce nie tylko pozostał...

Prosta — wydawałoby się, do bólu — opowieść o „demonie w dziecięcej szafie”, połączona z portretem małżeństwa w kryzysie. Wszystko opowiedziane brawurowo, z perspektywy 8-letniej dziewczynki, z czułym oddaniem dziecięcych stanów emocjonalnych i sposobu widzenia świata. Tak dziś wygląda nowoczesna powieść grozy. * Fabularnie naprawdę nie ma tu wiele do streszczania, bo — jak już padło — historia jest wyjątkowo prosta. Jest Rodzina: Mamusia, Tatusiek i 8-letnia Bela. I jest jeszcze „Druga Mamusia”, mieszkająca w szafie dziewczynki. Na początku to najlepsza przyjaciółka Beli: rozśmiesza, uspokaja, bawi się z nią. Stopniowo jednak wszystko się przesuwa. Druga Mamusia zaczyna coraz częściej wychodzić z szafy, pojawia się w innych miejscach — w pokoju, na placu zabaw. Coraz częściej śmiechy przerywają namolne prośby: żeby Bela „wpuściła ją do swego serca”. Robi się grubo, gdy Druga Mamusia zaczyna pokazywać się innym. Jeszcze występ na przyjęciu towarzyskim — zakończony atakiem histerii jedn...

Ponad dwieście lat temu markiz D.A.F. de Sade stworzył “Justynę” i “Juliettę”, jedne z najbardziej skandalicznych powieści w historii literatury – brutalne, pornograficzne, przesycone nihilizmem, anarchizmem i ateizmem. Ich bohaterkami uczynił dwie siostry: Justynę, przykład cnót i ofiarę nieustannych nieszczęść, oraz Juliettę, uosobienie zła, którą życie nagradza bogactwem i władzą. Teraz, po raz pierwszy w pełnej wersji, niszowe krakowskie wydawnictwo Ostrogi udostępnia polskiemu czytelnikowi te głośne dzieła.  + Juliettę poznajemy w klasztornym internacie, gdzie wraz z grupą przyjaciółek i zaprzyjaźnionymi mnichami oddaje się - no jaha! - orgiom organizowanym przez wyuzdaną przeoryszę. Kiedy upada rodzinny interes prowadzony przez ojca, Julietta zostaje wydalona z klasztoru; to dość luksusowa instytucja a dziewczynie brak środków na dalsze mieszkanie. Nie wpada jednak w rozpacz i nie załamuje rąk, zdeprawowana przez lubieżną przeoryszę trafia rychło do luksusowego burdelu, gdzie...

„He did it again”… Lata mijają, a Stephen King wciąż dostarcza nowych dreszczy, nowych przygód, nowych świetnych książek. O ile jego rówieśnicy mocno już zwalniają (think George R.R. Martin), to u Króla Stefana – „co rok prorok”. I co rok mocny, udany tytuł. “Holly” to kolejny powód do dumy: świetna mieszanka mrocznego thrillera i horroru (wiem! wiem! będzie jeszcze o granicach gatunkowych!), przyprawiona sporą dawką czarnego humoru i – co charakterystyczne dla „późnych Kingów” – refleksją nad starością i odchodzeniem. + Fabuła -  tym razem wyjątkowo krótko, bo i sama powieść, mimo typowych Kingowskich rozmiarów, jest konstrukcyjnie prosta i jednym wątkiem zmierza prosto do celu. Matka zaginionej dziewczyny zwraca się do agencji Finders Keepers (czyli do pani detektyw Holly Gibney) z prośbą o pomoc w odnalezieniu córki. Dziewczyna ostatni raz była widziana w pobliżu parku miejskiego. W trakcie śledztwa wychodzi na jaw, że w okolicy tego parku w ciągu ostatnich kilkunastu lat zniknę...

Dobry współczesny horror, łączący blockbusterową, efektowną treść gatunkową z poważniejszymi ambicjami - opisaniem obrazu dojrzałej kobiety w społeczeństwie. Efektowny koktajl przeróżnych motywów i pomysłów, znanych z literatury i filmu grozy, wychodzący (to żaden spojler, autor pisze to już w przedmiocie) z pomysłu “odwróconej Carrie. Jest nieźle (choć uczciwie przyznam, że mogłoby być jeszcze lepiej). + 50-letnia, samotna Mary mieszkająca sobie cicho i spokojnie w Nowym Jorku nie ma najlepszego momentu w życiu. Niespodziewanie traci pracę w księgarni, gdzie była od wielu lat zatrudniona, landlord równie nagle podnosi jej dwukrotnie czynsz za mieszkanie, a do tego wszystkiego mocno daje się jej we znaki menopauza - bóle brzucha, uderzenia gorąca, bezsenność, cały ten stuff (nie wspomnimy o koszmarnych zwidach podczas przeglądania się w lustrze).  W tej sytuacji telefon od starej, schorowanej ciotki, która zwraca się do niej z prośbą o przyjazd do Arizony (skąd Mary pochodzi) i pom...