Dirty Word Horror

Robert Ziębiński w 2020 roku z impetem wszedł na rynek polskiej grozy rewelacyjnym monster slasherem „Dzień Wagarowicza” oraz doskonałym młodzieżowym „Czarnym Stawem”. Warto jednak pamiętać, że jego samodzielny debiut grozowy to wydany w Phantom Books zbiór opowiadań niesamowitych „Piosenki Na Koniec Świata”.  + „Chłopiec” - nawiedzający dziecinne sny pewnego chłopca potwór w pewnym momencie zaczyna naprawdę mordować osoby w jego życiu. Dobry, mocny tekst na początek, jest makabrycznie i odpowiednio strasznie, końcowy twist bardzo fajny (choć oczywisty), może trochę brak wytłumaczenia opowiadanej historii - 6/10. „Dzieci To Nasza Przyszłość” - jeden z najlepszych teksów całego tomiku. Szczególne post apo, a którym autor, tworząc świetną (kapitalnie zakręconą!) Historię znakomicie bawi czytelników żonglując znanymi i rozpoznawalnymi motywami i cytatami z klasyki, zapraszając  do szukania tychże tropów. Czego tu nie ma ! - „It’s Alive”, „Dziecko Rosemary”, „Ludzkie Dzieci”, „Obc...

Trzeci tom przygodowej sagi fantasy (z elementami sci fi) to kolejne przygody „kosmicznego komandosa” Vuko Drakkainena oraz następcy tronu cesarstwa Amitraju - Filara syna Oszczepnika. Cieszy, że jakość i energia fabuły wraca do doskonałego poziomu pierwszego tomu. + Płynąc na pokładzie lodowego drakkara Vuko wraz ze swą drużyną przybywa (unikając po drodze pułapki zastawionej przez złowrogiego amitrajskiego czarownika Szkarłata), na wyspę Pana Lodowego Ogrodu, by tu szukać pomocy w walce z szalonym Van Dykenem.  Filar, który w zakończeniu drugiej części trafił do niewoli, traci swą drużynę. Sprzedany na targu niewolników trafia do domostwa przerażającej, sadystycznej Sildrun. Jakakolwiek próba ucieczki wydaje się niemożliwa i musi skończyć śmiercią w straszliwych męczarniach. Młodzieniec nie od tego jednak jest następcą Tronu Żurawia, nie od tego jest Naznaczony Losem, by miał się poddać. Wkrada się w łaski babsztyla i knuje intrygi mające pomóc mu w zmianie sytuacji, w której ...

WSTĘP : Ten raport musiał mi się trochę przeleżeć. Niby napisałem szybko wrażenia, ale teksty Anny Marii Wybraniec wciąż siedziały mi w głowie, kłębiły się i, stopniowo, coraz bardziej zawłaszczały moją wyobraźnię. Nie każdego bowiem książka sieknie od razu między oczy, co mniej wrażliwi czytelnicy będą musieli, jak ja, odczekać. Ale naprawdę warto. Z każdym dniem bowiem moja ocena, początkowo dość chłodna, rośnie. Zatem podstawowa rada - przeczytajcie sami, wyrobicie sobie własne zdanie.   RAPORT : Debiutancki zbiór opowiadań Anny Marii Wybraniec wzbudził we mnie nieco mieszane uczucia. Mając w pamięci jej dwa wyborne opowiadania z antologii Sny Umarłych spodziewałem się, że samodzielny debiut równie mocno mi się spodoba. W tych oczekiwaniach utwierdzał mnie szereg bardzo pochlebnych (czasami wręcz entuzjastycznych) recenzji w internecie. W rezultacie postawiłem poprzeczkę oczekiwań tak wysoko, że mimo faktu, że „Niebo, Ptaki I Robaki” to naprawdę dobra książka, która naprawd...

Cykl opowiadań R.W. Chambersa „Król W Żółci” sławny dziś głównie poprzez liczne odwołania w twórczości H.P. Lovecrafta (a i popularny serial „True Detective”), równie wiele frajdy w czytaniu przyniesie chyba wielbicielom Thomasa Ligottiego, częściej bowiem porusza się on w klimacie dusznych weirdowych koszmarów niż kosmicznej grozy Mistrza Z Providence. Tytułowy cykl stanowią cztery opowiadania. Nie są one ze sobą powiązane fabularnie, łączy je jedynie obecność w ich treści  tajemniczej księgi pt. „Król W Żółci”. Księga ta występuje jako rekwizyt w tle opowiadanych historii. To dziwny, chyba fantastyczny, dramat; lektura jego drugiego, złowrogiego aktu przynosi na nieopatrznego czytelnika depresję, przygnębienie i różne nieszczęścia. (Właśnie ten pomysł, przeklętej księgi, „podebrał” Chambersowi Lovecraft wymyślając „Necronomicon”, „De Vermis Mysteriis” i inne  plugawe i demoniczne tomiszcza.)  Spójrzmy zatem na poszczególne opowiadania : „Naprawiacz Reputacji”   (...

Przygodowa opowieść sci-fi z elementami horroru, lektura fabularnie może i nieco zwietrzała, ale dla fanów obu gatunków wciąż kanoniczna. + Rozbitek trafia na nieznaną wyspę, zamieszkałą przez tajemniczego doktora Moreau, jego asystenta Montgomery’ego i gromadę dziwacznych, brzydkich i niekształtnych ludzi. Doktor wraz z pomocnikiem przeprowadzają na wyspie jakieś eksperymenty medyczne. Przybysz zostaje przyjęty gościnnie, ale naukowcy utrzymują przedmiot swych badań w tajemnicy. Odkrywszy, że tak naprawdę dokonują oni wiwisekcji na żywych organizmach, przerażony ucieka w głąb dżungli, przekonany, że ma być kolejną ofiarą.  Tutaj trafia do osiedla, zamieszkałego przez półzwierzęce, półludzkie mutanty - wyniki eksperymentów doktora Moreau. Mężczyzna początkowo uważa, że są to ludzie, doprowadzeni wiwisekcyjnymi torturami do stanu zdziczenia, przybyły jednak w międzyczasie doktor wyjaśnia, że jest odwrotnie, że to zwierzęta, którym operacyjnie nadano cechy ludzkie. Pewnego dnia na wy...

Arcyklasyk gatunku, kamień milowy „złotej ery horroru”, blueprint takich późniejszych hitów jak „Amityville” czy (tak, tak) „Lśnienie” (a nawet filmowego „Ducha”!), archetyp powieści o Nawiedzonym Domu i uwięzionej w nim Rodzinie. Powieść drapieżna i wciąż świeża w lekturze. + Młode małżeństwo Ben i Marion Rolfe mieszkają na nowojorskim Queens. Środek metropolii latem bywa prawdziwym koszmarem. Upał, hałas, zatłoczone miasto, męczący sąsiedzi. Dlatego Marion nałogowo przegląda propozycje letnich domków wakacyjnych w nadziei uniknięcia wielkomiejskich niedogodności. Jedna z ofert wydaje się na tyle ciekawa, że Rolfe’owie udają się na rekonesans. Nie miejscu zamiast małego domku czeka na nich ogromna, choć bardzo zniszczona i zaniedbana, rezydencja, oferta wydaje się zupełnie poza nich zasięgiem finansowym. Kiedy okazuje się jednak, że proponowany czynsz jest wyjątkowo atrakcyjny, małżonkowie decydują się na najem. Jedyny dodatkowy obowiązek, który Marion, najbardziej „napalona” na możli...

„Pacjent Zero” literackiej grozy, powieść powszechnie uznawana za pierwszy „horror” w historii, ucieszna ramotka, która, co prawda, dziś nie przestraszy nawet przedszkolaka (prędzej zdrowo rozbawi), niemniej warta jest poznania przez co bardziej poszukujących miłośników gatunku. + Książę Manfred z Otranto zamierza ożenić swego syna z księżniczką Izabelą z Vicenzy, licząc, że ślub ten uporządkuje sprawy sukcesji w jego księstwie (jest coś namieszane z jego prawami do tytułu). Jednak w dniu ślubu syn, zmierzający do kościoła na ceremonię, tragicznie ginie, przywalony gigantycznym, uwaga, uwaga …szyszakiem !!!(naprawdę, takim hełmem ! sic!), który ni stąd ni zowąd spada na niego z białego nieba ! Cassida ex machina :-) W związku ze śmiercią syna Manfred zmienia plany i… sam postanawia poślubić Izabelę (!) Jest tylko problem taki, że książę ma jak najbardziej żywą żonę, kochającą go niezmiernie niejaką Hipolitę. Docelowo konieczny będzie rozwód, niemniej póki co, książę, działając metodą f...