Dirty Word Horror

Brutalna opowieść gangsterska, opowieść o napadzie trzech desperatów na furgonetkę z pieniędzmi narkotykowego kartelu meksykańskiego, dużo bardziej przypomina serial “Narcos” niż horror, ale to mocna, chwytająca za gardło i waląca czytelnika pięścią między oczy, aż do ponurego, depresyjnego finału, powieść. Tak wygląda współczesny, zaangażowany horror! + Portorykańczyk Mario ma ukochaną żonę, ukochaną córeczkę i średnio płatną pracę w ubezpieczeniach. Jego nadzieja na szczęśliwy amerykański sen wali się w gruzy, kiedy lekarze diagnozują u małej Anity ostrą białaczkę. Koszty leczenia pochłaniają wszystkie pieniądze a opieka nad żoną i córką i związane z tym absencje powodują utratę pracy. Zdesperowany mężczyzna w poszukiwaniu pieniędzy decyduje się zostać płatnym zabójcą. wszystko to jednak na darmo, córeczka umiera a chwilę potem odchodzi od niego pogrążona w żałobie żona.  Od tego czasu Mario żyje niczym samotny wilk. Zabija jeszcze kilka kolejnych ofiar, w końcu jednak pojawia si...

W starym piecu diabeł grzeje! Od wielu, wielu lat przyjęło się narzekać, jak to Stephen King “nie pisze już horrorów” a tymczasem Stefan, jakby na przytarcie nosa marudom, w raptem 2018 roku, już po siedemdziesiątce, pozwala sobie na rasową, świetnie napisaną, poruszającą i przerażającą powieść grozy, z gatunku tych, które uczyniły go sławnym i bogatym. BRAWO! + Niewinny człowiek zostaje publicznie, na oczach tłumu, aresztowany jako podejrzany o brutalne pedofilskie morderstwo. Zatrzymanie nie było może najbardziej profesjonalne i subtelne, ale dowodzący akcją detektyw policyjny decyduje się takie populistyczne działanie wstrząśnięty potwornością zbrodni i przekonany absolutnie niepodważalnymi dowodami; odciskami palców na narzędziu zbrodni i całą masą  świadków, którzy bez cienia wątpliwości rozpoznali zakrwawionego sprawcę  na miejscu zbrodni w chwili jej popełnienia. Aresztowanego, jego żonę i dwie córki natychmiast dotyka publiczna niesława i powszechna nienawiść, tymczase...

Efektowny, nastrojowy, bardzo zgrabnie wymyślony retelling legendy o “krwawej hrabinie” Erzsebet Bathory, wampiryczna mroczna baśń, niczym o domu Sinobrodego, fani twórczości Cradle Of Filth czy filmów Jesusa Franco (“Vampyros Lesbos”) będą w siódmym niebie. + Biedna dziewczyna, mieszkająca razem z chorym na “aids” bratem narkomanem (w powieściowej Nibylandii choroba nie ma nazwy, ale przypomina właśnie naszego hiva), ciężko pracująca jako służąca, decyduje się zaaplikować o posadę “krwiopanny” na dalekiej Północy.  Krwiopanna to taka honorowa dawczyni krwi - na Północy zamożne arystokratyczne domy zatrudniają na okres kilku lat młode dziewczyny w celu regularnego ich skrwawiania - młoda krew ma rozliczne zalety terapeutyczne i odmładzające. Po zakończeniu kontraktu krwiopanny otrzymują wysoką emeryturę i ,wolne od zobowiązań, pędzą dalsze życie w dostatku. Krew Marion okazuje się w najlepszym gatunku, specjalne przybywający na Południe “headhunter” proponuje jej zatem pracę. Razem...

Nastrojowa, balansująca na granicy pomiędzy gatunkową grozą a literaturą piękną - to typowa cecha dla prozy Musiałowicz - intrygująca i efektownie zakręcona powieść. + Chyląca się ku upadkowi, zapomniana, “zbutwiała”, praktycznie opuszczona kamienica w mieście powiatowym. Jedynym mieszkańcem jest dozorca budynku, starzec, którego z kolei jedyną rozrywką są rozmowy z listonoszem. Ten zainteresowany jest losami kamienicy, jej byłych mieszkańców. Ściany budowli mają dla niego wiele opowieści, uzupełnianych jeszcze przez dozorcę. Poznajemy losy trzech rodzin. Pierwsza to Wiśniewscy. Mąż, żona, troje dzieci. On lubi wypić, a wypity  lubi rodzinę trochę obić.  Na jakiś czas jego przemocowe zapędy hamuje sąsiad, który po grubszej awanturze domowej stłukł Kazika i zapowiedział kolejne lania, jeżeli ten nie przestanie dręczyć rodziny. Na jakiś czas pomogło, ale po kilku latach mąż wrócił i do wódy i do przemocy. Tyle, że pewnego dnia znaleziono go wiszącego na strychu na sznurze od pra...

Głównym tytułem, dla którego William Godwin bywa do dzisiaj rozpoznawany przez co wnikliwszych fanów grozy jest … jego córka, Mary, po mężu Shelley, autorka “Frankensteina”. Sam tata, przede wszystkim postępowy myśliciel i publicysta swej epoki, również nieźle pisał, a najsłynniejsza jego powieścią jest właśnie “Kaleb Williams”. Jedyny z nią problem, że nijak nie pasuje ona do literatury grozy, to raczej gotycka powieść sensacyjno-przygodowa służąca przekazaniu czytelnikom przekonań i idei nurtujących jego autora.  + Kaleb Williams to młodzieniec ubogi i pośledniego rodu, ale, dobrze wykształcony i obdarzony żywą inteligencją, znalazł dobrą posadę sekretarza wielkiego pana, Mr Falklanda. Inteligencja, dociekliwość (a wręcz, można by rzec, nieznośne wścibstwo) powodują, że odkrywa pewną Mroczną Tajemnicę z przeszłości swego pracodawcy. Ten, opętany obsesyjnie dbałością o swój honor i szlacheckie dobre imię (te typowe angielskie “keeping up appearances”) wiąże młodzieńca przysięgą zo...