Dirty Word Horror

„Doktor Sen” z 2013 roku to dobra ilustracja powiedzenia „w starym piecu diabeł pali”! Energiczna, pełna przygodowej akcji kontynuacja legendarnego „Lśnienia” na pewno nie zawiedzie fanów horroru, a fanów samego Kinga wręcz wprawi w ekstazę. Oto bowiem Mistrz nic gatunkowo nie kręci, nie ściemnia i nie hamletyzuje, tylko wali rasowy horror z elementami fantasy. Przy czym, jak to u Kinga jednocześnie często bywa, obok warstwy „rozrywkowej” czytelnik dostanie w bonusie coś serio, coś poważniejszego. Tym razem będzie to poważny opis wychodzenia z  choroby alkoholowej. Szkoda, że świetne wrażenie ogólne nieco psuje końcowy dywanowy zrzut cukru. No ale wcześniej…   + Na świecie między ludźmi istnieją szczególnego rodzaju „wampiry”, żywiące się ludzką energią życiową (nazywają ją „parą”), opuszczającą ciało w momencie śmierci. Pozornie wyglądają jak zwykli ludzie, ale w rzeczywistości są nadnaturalnymi istotami. Para leczy ich choroby i odmładza ciała. Tworzą oni organizacją pod naz...

Czytanie Snów Umarłych i raportowanie swych wrażeń stały się dla mnie świecką tradycją. Dziś pora na ostatni, póki co, tom antologii, drugą część rocznika 2020.  Wyjaśnię na wstępie, że tym razem zrezygnowałem z „cyferkowego” oceniania poszczególnych opowiadań. Czasem takie oceny budzą kontrowersje większe, niż by na to sytuacja zasługiwała. Nadto nie zawsze na przestrzeni jednego opowiadania da się rzetelnie cokolwiek „ocenić”. Stąd też dokonałem tylko zgrupowania tekstów ze zbioru na trzy grupy - wyróżniające się, „middle of the road”, i takie, które nie całkiem do mnie przemówiły : Lepiej niż dobrze  :-) Patrycja Żurek    „Piwnica”  No, jest w końcu naprawdę dobrze ! Osierocona, chora na schizofrenię dziewczyna trafia do niesamowitego domostwa swej ciotki w Nowej Anglii. Ciotka jest psychiatrą i, jak deklaruje, zamierza wyleczyć chorobę siostrzenicy, na miejscu jednak okazuje się, że skrywa ona Mroczne Tajemnice, do których drzwi są zamknięte w tytułowej pi...

  „Blues Duchów” to pierwsza część „Trylogii Pine Deep”, energiczny, nowoczesny „wszystko/mający” horror, z jednej strony odwołujący się do klasyki gatunku, z drugiej do nowoczesnych trendów sensacji i thrillera. + W 1976 roku miasteczkiem Pine Deep wstrząsnęła fala morderstw, głównie dzieci i nastolatków. Sprawcę zbrodni wykrył i zabił czarnoskóry robotnik rolny, zamiast nagrody jednak sam został zlinczowany po tym, jak w środku nocy dopadła go, zakrwawionego po walce z potworem, grupa ochotniczych stróżów prawa. Mija 30 lat. Uczestnicy ówczesnych wydarzeń nadal mieszkają w Pine Deep, a nad miasteczko nadchodzi niebezpieczeństwo. Trójka uciekających przed policją przestępców ma wypadek w obrębie miasteczka (ich samochód wpada na pole kukurydzy). Jeden z nich ginie, drugi jest ranny w wypadku ale trzeci…trzeci to psychopatyczny seryjny morderca. Nie zawaha się przed niczym, by zdobyć środki na dalszą ucieczkę. To jednak tylko wierzchołek góry lodowej. Po pierwsze - „zło nigdy...

Przynalezność gatunkowa „Opętanych” jest, podobnie jak np. Z „American Psycho” dyskusyjna. To wybuchowa mieszanka literackiego „mainstreamu”, horroru, groteski, makabry ekstremalnej i weirdu, o misternej konstrukcji wywiedzionej z „Dekameronu” Boccaccia, czy „120 Dni Sodomy”  de Sade’a, ozdobionej twistem fabularnym rodem z powieści Agathy Christie. Literatura „wysoka”, bezprzymiotnikowa, a jednocześnie patchwork pulpowych scen i pomysłów.  + Tajemniczy starzec-milioner gromadzi grupę 17 osób, na „warsztaty literackie”, na których, odcięci od świata na 3 miesiące, mają skoncentrować się na stworzeniu własnych dzieł. Wprawdzie zebrani mieli w wyobraźni raczej luksusowy resort na jakiejś wyspie, podczas gdy, okazało się, miejscem odosobnienia jest zamknięty na głucho, opuszczony, stary teatr, niemniej warunki do pracy początkowo wydawały się akceptowalne. Wkrótce jednak wszystko odmienia się na gorsze. Przede wszystkim, teatr okazuje się więzieniem. Wszystkie wejścia do budynku ...